- binek
- sf., -ği
Binmeye yarayan (otomobil, at vb.)Birleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
binek taşı — is. At veya arabaya binmek için üstüne çıkılan yüksekçe taş Ondan ne bir yüzük taşı yapılabilir ne de bir binek taşı yapılabilir. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük
BİNEK — f. Gözbebeği, hadeka … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
binek atı — is. Sadece binmek, gezmek veya binicilik sporu için yetiştirilen at … Çağatay Osmanlı Sözlük
BURAK — Binek. Cennet e mahsus bir binek vâsıtası.(Kelimenin kökü; (Berk) dir. Burak ın Hadis i Şerife göre ta rifi: Merkepten büyük, katırdan küçük hacimde bir dâbbe ki; ayağını gözünün müntehasına basar. Bu ise bir berk ve elektrik sür atini anlatır.… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MATİYYE — Binek hayvanı. Binek. * Gerinip sevinerek yürüyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
durak — binek yeri, cay i aram ve tevekküf … Çağatay Osmanlı Sözlük
kanatlanmak — binek sahibi olmak; uçmak, kanatlanmak, kanadı çıkmak, bitmek, II, 267 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
SİYAKAT — Binek hayvanını arkasından sürme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
saraç — binek hayvanlarının kayışlarını yapan kişi … Beypazari ağzindan sözcükler
rahvan — is., Far. rāhvān 1) Koşarken bir yandaki iki bacağını aynı anda atan binek hayvanlarının biniciyi sarsmayan koşma biçimi Hecin üstünde kısa rahvan en rahat yürüyüştür. F. R. Atay 2) sf. Bu biçimde koşan (binek hayvanı) 3) zf. Binek hayvanı bu… … Çağatay Osmanlı Sözlük