- binmek
- -e, -er
1) Yüksek bir şeyin veya bir hayvanın üstüne çıkıp ayaklarını sallandırarak oturmak
Belki de atlara binerek dolaşırız.
- R. H. Karay2) Bir yere gitmek için tren, vapur, uçak, otomobil vb. bir taşıtta yer almakVapurlara, trenlere ihtiyarları itip çocukları ezip biniyoruz.
- O. S. Orhon3) Bisiklet, motosiklet, binek hayvanı kullanmak4) İş istenilmeyen veya beklenilmeyen bir biçim almakİş inada bindi.
5) Bir şey sıkışarak yanındakinin üstüne çıkmakDamar damara binmiş.
6) nsz, -e Fiyat artmakPamuklulara yüzde on bindi.
7) Eklenmek, katılmakAnnemin dul maaşından ayrılmış bütçeme bir de posta masrafı binmişti her hafta.
- Y. Z. OrtaçBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.