birinci

sf.

1) Bir sayısının sıra sıfatı

2) is. Zaman, yer, sıra bakımından başkalarından önce gelen kimse, şey

Birincisi ne kadar mağrur ise öbürü o kadar yılışık.

- Y. Z. Ortaç

3) is. Sırada, önem sırasında en üstün olan kimse

Sınıfın birincisi olduğundan imtihanlara girişinde...

- Ö. Seyfettin

4) is. Ulaşım araçlarında mevki, sınıf

Bütün grubu hiç olmazsa ilk ineceğimiz iskeleye kadar birincide götürmek istemişti.

- R. N. Güntekin

Birleşik Sözler

- birinci ayak

- Birinci Çağ

- birinci el

- birinci kemancı

- birinci mevki

- birinci sınıf

- birinci zabit

- birinci zar

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- <

- birinci olmak