- birleştirici
- is.
1) Birliği sağlayan kimse2) Uzlaşmayı sağlayan kimse3) İki veya daha çok nesnenin birleşmesini sağlayan nesne
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
birleştiricilik — is., ği Birleştirici olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
üniter — sf., Fr. unitaire 1) Birlikçi, birlikten yana, birleştirici (siyaset) 2) Merkeziyetçi … Çağatay Osmanlı Sözlük
itilafkâr — (A. F.) [ رﺎﮑﻓﻼﺘﺋا ] uzlaştırıcı, birleştirici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUVAHHİD — Allah ın birliğine inanan. Tevhid eden. * Birleştirici olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük