Mutfaktan bir yuvarlak gümüş tepsi içinde, cezveyi, fincanları, bitişik şeker ve kahve hokkasını getirdi.
- A. İlhanBitişik odada yatan hasta bakıcı gürültüden uyanarak yanımıza geldi.
- R. N. GüntekinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bitişik — sif. 1. Bir birinə bitişmiş halda olan. Bitişik karton. Bitişik barmaqlar. 2. Bir birinə yapışıq, qonşu. Bitişik ev. Bitişik divar. – Pəri Soltanın evi zindana bitişik idi. (Nağıl). 3. Bitişmə yeri, şeylərin bir birinə bitişdiyi yer … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitişik taç yapraklılar — is., ç., bit. b. Taç yaprakları birbirleriyle yandan bitişik olan bitkiler … Çağatay Osmanlı Sözlük
bitişik çanak yapraklılar — is., ç., bit. b. Çanak yaprakları birbirine bitişmiş bulunan bitkiler … Çağatay Osmanlı Sözlük
mülasiq — ə. bitişik, yapışıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
CÜNNAB — Bitişik olan iki yemi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GAYR-I MÜNFEKK — Bitişik, ayrılmaz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEMZUC — Bitişik. Karışık. Karışmış. Birlik olmuş. Birbirine mezc olmuş. * Şakalaşmak. * Oynamak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUTTASILAN — Bitişik olarak. * Bir düziye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTELEFFİK — Bitişik ve yapışık olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
taç yapraklı — sf., bit. b. Taç yaprakları herhangi bir durumda olan Bitişik taç yapraklı bitkiler. Birleşik Sözler ayrı taç yapraklılar bitişik taç yapraklılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
