- bitki topluluğu
- is., bit. b.
Benzer doğal olaylara ve yaşama koşullarına uymuş, belirli bir görünüş almış bitkilerin tümü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bitki topluluğu
Look at other dictionaries:
bitki — is., bit. b. Bulunduğu yere kökleriyle tutunup gelişen, döl veren ve hayatını tamamladıktan sonra kuruyarak varlığı sona eren, yosun, ot, ağaç vb. canlıların genel adı, nebat Birleşik Sözler bitki bilimi bitki bitleri bitki coğrafyası bitki… … Çağatay Osmanlı Sözlük
aile — is., top. b., Ar. ˁaˀile 1) Evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik 2) top. b. Karı, koca ve çocuklardan oluşan topluluk En büyük cevizin altını kalabalıkça … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğrelti otugiller — is., ç., bit. b. Damarlı çiçeksizlerden, örneği eğrelti otu olan bir bitki topluluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
otsu topluluk — is., ğu, bit. b. Gövdesi odunlaşmayan kısa ömürlü bitki topluluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
topluluk — is., ğu 1) Nitelikleri bakımından bir bütün oluşturan kimselerin hepsi, toplum, camia, cemiyet Bu müşterek duygu ve anlayış birçok zevkleri birleştirir ve bir topluluk meydana getirirdi. A. Ş. Hisar 2) Aynı yerde bulunan insan kalabalığı 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
demet — is., Rum. 1) Bağlanarak oluşturulmuş deste, bağlam Tel demeti. 2) Bitki veya çiçek destesi Öyle fukara çocuklara rastlıyorduk ki bize demet demet kır çiçekleri hediye ediyorlardı. Y. K. Karaosmanoğlu 3) bit. b. Üstün yapılı bitkilerde öz suların… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mayıs böcekleri — is., ç., hay. b. Otçul özellikleri dolayısıyla bitki sağlığı yönünden önem taşıyan böcekler topluluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
