bizimki — əvəz. 1. Bizə məxsus olan, bizə aid olan. O şeylər bizimkidir. 2. İs. mənasında, adətən cəm şəklində: bizimkilər – bizə yaxın olan adamlar, bizim yoldaşlarımız, bizimlə işləyən, bizimlə həmməslək, ya həmvətən olan adamlar, bizim sıralarımıza… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
jurnal etmek — biriyle ilgili olarak yetkililere kötülemek, ihbar yazısı vermek veya böyle bir bilgiyi iletmek Meğer bizimki ayda otuz lirayı hak etmek için her gün beni jurnal edermiş. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
mal — 1. is. 1. İribuynuzlu ev heyvanı; malqara, qaramal (inək, öküz, camış və b.). Malı naxıra qatmaq. Mal damı. – <Dərviş:> Malların köyşəyi, atların nəriltisi, gah gah da itlərin mırıltısı qulağıma gəlirdi. A. D.. Mal həkimi – baytar həkimi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
özümünkü — 1. əvəz. Özüm(üz)ə aid olan, özüm(üz)ə məxsus olan; mənimki, bizimki. Kitablar özümü(zü)nküdür. 2. İs. mənasında adətən cəm şəklində: özüm(üz)ünkülər – mənə, bizə yaxın olan adamlar, yoldaşlarım(ız). Özümü(zü)nkülər gəldilər. – <Südabənin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
özümüzünkü — 1. əvəz. Özüm(üz)ə aid olan, özüm(üz)ə məxsus olan; mənimki, bizimki. Kitablar özümü(zü)nküdür. 2. İs. mənasında adətən cəm şəklində: özüm(üz)ünkülər – mənə, bizə yaxın olan adamlar, yoldaşlarım(ız). Özümü(zü)nkülər gəldilər. – <Südabənin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəm — is. <ər.> Kədər, dərd, qüssə, könül tutqunluğu. İnsanın təbiətində iki ümdə xasiyyət qoyulubdur: biri qəm, biri fərəh; ağlamaq əlaməti qəmdir, gülmək əlaməti fərəhdir. M. F. A.. Eşqin yolunda qəm verə üz, aşiq inciməz. S. Ə. Ş.. Cahanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti