- boğuşma
- is.
Boğuşmak işi
Ne çare ki boğuşma esnasında o da birkaç yerinden yaralanmış.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Ne çare ki boğuşma esnasında o da birkaç yerinden yaralanmış.
- R. N. GüntekinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
boğuşma — 1. «Boğuşmaq»dan f. is. 2. is. Savaşma, dalaşma, çeynəşmə; dava, mübahisə, qovğa. <Kazım:> Bu xanların boğuşması qurtarmır ki, biz də bir gözümüzü açaq, dünyanın işığına baxaq. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
didişmə — 1. «Didişmək»dən f. is. 2. is. məc. Dava, qovğa, çəkişmə, çeynəşmə, boğuşma. İki qardaş arasında olan didişmələr get gedə uzandı. A. Ş.. Didişmə düşmək – vuruşma, döyüşmə baş vermək, qovğa düşmək; // bir birinə macal verməmək, boğuşma düşmək, bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğuşabilmek — nsz, le Boğuşma imkânı veya olasılığı bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
boğuşulmak — nsz Boğuşma işi yapılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
şedit — sf., di, esk., Ar. şedīd Yeğin, şiddetli Bu şedit boğuşma yarım saatten ziyade sürdü. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
xırraşma — (Qarakilsə) boğuşma … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəsilmək — 1. «Kəsmək»dən məch. Taxta kəsildi. Barmağı kəsilmək. Qardan yol kəsilmişdir. Qoyun kəsilmək. Telefon (qaz) kəsildi. Meynələr kəsilib. Kərpic kəsilmək. Pul kəsilmək. 2. f. Bitmək, qurtarmaq, sakitləşmək. Molla gəlib mağaraya çatana qədər yağış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti