kör

sf., Far. kūr

1) Görme engelli

Körü körüne duygululuk sanatçıyı da körün değneğiyle yolunu araması gibi zavallı duruma düşürür.

- N. Cumalı

2) Keskinliği yeterli olmayan

Kör bıçak. Kör makas.

3) Az aydınlık veren

Sahanlığın üstünde bir kör kandil yanıyordu.

- H. R. Gürpınar

4) Kötü

Vakıa bu kör siyaset yüzünden Türklük Rumeli'den çıktı.

- Y. K. Beyatlı

5) mec. Arkası tıkalı olan veya işlek olmayan

Kör sokak.

6) mec. Olguları sezme ve kavrama yetisi, dikkati olmayan

7) mec. Duyarlığını yitirmiş

Muhitimiz bize karşı her an kör, sağır ve şuursuzdur.

- A. Ş. Hisar

Birleşik Sözler

- kör ağaç

- kör alan

- kör baca

- kör bağırsak

- kör boğaz

- kör çapa

- kör dövüşü

- kör duman

- kördüğüm

- körebe

- kör fare

- kör hat

- kör kadı

- körkandil

- kör kandil

- kör kaya

- kör köstebek

- kör kurşun

- kör kuyu

- körkütük

- kör nişancı

- kör nokta

- kör ocak

- köroğlu

- kör sıçan

- kör şans

- kör şeytan

- kör talih

- kör tapa

- kör topal

- kör uçuş

- kör yılan

- körü körüne

- bakar kör

- elinin körü

- renk körü

- üstünkörü

- sabahın köründe

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- <

- kör değneğini beller gibi

- kör görmez, sezer

- kör kör parmağım gözüne

- kör kurttan bile vazgeçmemek

- kör ölür badem gözlü olur, kel ölür sırma saçlı olur

- kör pazara varmasın, pazar körsüz kalmasın

- kör satıcının kör alıcısı olur

- köre renkten bahsolunmaz

- körle yatan şaşı kalkar

- körler mahallesinde ayna satmak

- körler memleketinde şaşılar padişah olur

- körün istediği bir göz, Allah verdi iki göz

- körün taşı

- körünü kırmak

- körünü öldürmek