- yerleşim merkezi
- is., coğ.
İl, ilçe, köy gibi halkın bir arada yaşadığı yerler, yerleşim alanı, meskûn mahal
Yerleşim merkezlerinde hız sınırı azami 50 kilometredir.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yerleşim merkezi
Look at other dictionaries:
yerleşim — is. Yerleşme, iskân Birleşik Sözler yerleşim alanı yerleşim merkezi … Çağatay Osmanlı Sözlük
yerleşim alanı — is., coğ. Yerleşim merkezi … Çağatay Osmanlı Sözlük
merkez — is., Ar. merkez 1) Bir bölgenin veya kuruluşun yönetim yeri 2) Bir işin öğretildiği yer Er eğitim merkezi. 3) Bir işin yoğun olarak yapıldığı yer İki harp esnasında, burası kolay kazançların, vurgunculuğun en işlek merkezlerinden biriydi. Y. K.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
site — is., Fr. cité 1) Genellikle belli meslek adamları için yapılmış veya belli amaçlarla kurulmuş konutlar topluluğu, iş merkezi 2) esk. Şehir 3) Kentlerde, belirli bir merkezden yönetilen, genellikle güvenliği sağlanmış toplu yerleşim merkezi 4) tar … Çağatay Osmanlı Sözlük
kasaba — is., Ar. ḳaṣaba Şehirden küçük, köyden büyük, henüz kırsal özelliklerini yitirmemiş olan yerleşim merkezi, belde Alayın bir ucu mezarlığa vardığı hâlde öteki ucu daha kasabanın dar sokaklarında birbirini eziyordu. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
meskûn mahal — is., lli, coğ. Yerleşim merkezi … Çağatay Osmanlı Sözlük
şehir — is., hri, Far. şehr Nüfusunun çoğu ticaret, sanayi, hizmet veya yönetimle ilgili işlerle uğraşan, genellikle tarımsal etkinliklerin olmadığı yerleşim alanı, kent, site İzmir üzerine dünyada bir şehir daha yoktur diyorlar. Y. K. Karaosmanoğlu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yerleşme — is. 1) Yerleşmek işi 2) Yerleşim alanı veya merkezi Boğaziçi köyleri, İstanbul la ancak deniz yoluyla bağlanan, kopuk yerleşmelerdi. A. Boysan … Çağatay Osmanlı Sözlük
