boş

sf.

1) İçinde, üstünde hiç kimse veya hiçbir şey bulunmayan, dolu karşıtı

Yaralı kaymakamla iki emir eri de boş kalan kompartımana rahatça yerleştiler.

- A. Gündüz

2) Görevlisi olmayan (iş, görev), münhal

Boş kadro.

3) Yapılacak işi olmayan, işsiz

Bugün sabah boşum, gelebilirsin.

4) zf. İşsiz bir biçimde

Boş oturmak, aylak durmak insanı çabuk çökertir.

- H. Taner

5) mec. Verimsiz

6) mec. Anlamsız

Bilirim, sen bu gibi boş yazılardan hoşlanmazsın!

- M. Ş. Esendal

7) mec. Habersiz, hazırlıksız

Tatar dilencinin küfürlerine işte böyle boş yakalandım.

- O. Pamuk

8) mec. Bilgisiz

Daha meselesiz, daha cahil, daha boş, daha yakışıklıydılar.

- S. F. Abasıyanık

9) mec. Bir işe yaramayan, yararsız

Yaşlı başlı insanlarız dedi. Birbirimizi boş tesellilerle aldatacak değiliz.

- R. N. Güntekin

Birleşik Sözler

- boşboğaz

- boş boş

- boş inanç

- boş kafalı

- boş kâğıdı

- boş küme

- boş laf

- boş yere

- boşu boşuna

- başıboş

- eli boş

- içi boş

- kafası boş

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- <

- boş başak dik durur

- boş bırakmak

- boş bırakmamak

- boş bulunmak

- boş çıkmak

- boş çıkmamak

- boş çuval ayakta durmaz

- boş dönmek

- boş durmak

- boş durmamak

- boş düşmek

- boş gezenin boş kalfası

- <

- boş gezmekten bedava çalışmak yeğdir

- boş gözlerle bakmak

- boş ite menzil olmaz

- boş kalmak

- boş kile dipsiz ambar

- boş konuşmamak

- boş koymak

- <

- boş oturmak

- boş torba ile at tutulmaz

- boş ver!

- boş vermek

- boş yerine vurmak

- boşa almak

- boşa çıkarmak

- boşa çıkmak

- boşa gitmek

- boşa koysan dolmaz, doluya koysan almaz

- boşa vermek

- boşta gezmek

- boşta kalmak