- buğday unu
- is.
Yabancı maddelerinden temizlenmiş ve tavlanmış buğdayların tekniğine uygun olarak öğütülmesiyle elde edilen bir ürün
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
buğday unu
Look at other dictionaries:
buğday — is., bit. b. 1) Buğdaygillerin örnek bitkisi (Triticum) 2) Bu bitkinin başaktan ayrılıp öğütülmesiyle elde edilen tanesi Birleşik Sözler buğday benizli buğday biti buğday güvesi buğday pası buğday rengi buğday sürmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
un — is. Öğütülerek toz durumuna getirilmiş tahıl ve başka besin maddeleri İstanbul da mısır unundan baklava yapılırmış, diye bir gün köye geldi. S. F. Abasıyanık Birleşik Sözler un çorbası un helvası esmer un has un özlü un … Çağatay Osmanlı Sözlük
çavdar ekmeği — is. Çavdar ve buğday unu karışımından yapılan ekmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
şehriye — is., Ar. şaˁriyye Çorba ve pilavda kullanılan, türlü biçimlerde kesilerek kurutulmuş buğday unu hamuru Birleşik Sözler şehriye çorbası arpa şehriye tel şehriye … Çağatay Osmanlı Sözlük
awzurı — buğday ve arpa unu glbi şeyler karıştırılarak yapılan ekmek, karışık ekmek, I,145 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
