- burkulma
- is.
Burkulmak işi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
burkulma
Look at other dictionaries:
burkulabilmek — nsz Burkulma imkânı veya olasılığı bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
incinmek — nsz 1) Çarpma, sıkışma, burkulma vb. etkenlerle vücudun bir yeri ağrı verir duruma gelmek İncinir düz caddede dağda gezen ayaklar. F. N. Çamlıbel 2) den, mec. Birinin herhangi bir davranışı yüzünden üzüntü duymak, gücenmek, kırılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıvrılma — is. 1) Kıvrılmak işi, bükülme Babasına dille değil, sancıdan ölüyor gibi birkaç kıvrılma, burkulma ile karşılık verdi. H. R. Gürpınar 2) jeol. Yer kabuğunun içten gelen etkenlerle dalgalı bir biçim alması … Çağatay Osmanlı Sözlük
i'vicâc — (A.) [ جﺎﺝﻮﻋا ] eğrilme, burkulma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
İNSİNA — Bükülme, burkulma, burulma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
