- burun deliği
- is., anat.
Burnun iki boşluğundan her biri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
burun deliği
Look at other dictionaries:
burun — is., rnu, anat. 1) Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı 2) Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum. H. Taner 3) mec. Kibir,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MENH — Burun deliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NUHRE — Burun deliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
delik — is., ği 1) Dar, küçük açıklık İğne deliği. Burun deliği. 2) Dar, küçük çukur Küçük çocuk, kulübenin kenarına yığılmış taşlardan yukarıda bir deliğe sıkışmıştı. S. F. Abasıyanık 3) Küçük hayvan yuvası Fare deliği. 4) sf. Delinmiş olan Hangi evden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MENHİR — (C.: Menâhir) Burun deliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
