- burun direği
- is.
Burun kemiği
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
burun — is., rnu, anat. 1) Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı 2) Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum. H. Taner 3) mec. Kibir,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
direk — is., ği 1) Ağaçtan veya demirden yapılan uzun ve kalın destek Kayıkçı yelkeni açmak için ilkin direği yerine oturtmalıdır. S. Birsel 2) Sütun Birleşik Sözler ana direk mumdirek mum direk orta direk temel direk … Çağatay Osmanlı Sözlük