- canı sıkkın
- sf.
Keyfi kaçmış (kimse)
Pencereden canı sıkkın ayrılırken polislerinden birini odasına çağırdı.
- N. Cumalı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Pencereden canı sıkkın ayrılırken polislerinden birini odasına çağırdı.
- N. CumalıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sıkkın — sf. 1) Çok sıkılmış 2) Sıkıntılı, bungun Birleşik Sözler canı sıkkın … Çağatay Osmanlı Sözlük
can — is., Far. cān 1) İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık 2) Yaşama, hayat Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. R. N. Güntekin 3) Güç, dirilik Her şeyde… … Çağatay Osmanlı Sözlük