canlıcılık

is., -ğı, fel.

1) Olup bitenin, ruhlar alanının gizli güçleri tarafından yönetildiğine inanan ilkel anlayış, animizm

2) Bağımsız bir ruhsal varlığın insanda ve doğa nesnelerinde yerleşik olduğuna inanan ilkel dinî görüş

3) Tek ve aynı ruhun fikrî ve organik hayatın ilkesi olduğunu ileri süren öğreti

4) Çocukta bir düşünce biçimi olarak bütün cisimlerin canlı olduğuna inanma