- ağızdan ağıza
- zf.
Herkes birbirine söyleyerekAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
ağızdan ağıza dolaşmak (veya geçmek) — bir sözü herkes birbirine söylemek Gazeteye yansıyan haber ağızdan ağıza geçerken açıklığını hemen hemen tamamen kaybetmiştir. Halikarnas Balıkçısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağızdan — zf. Sözlü olarak Birleşik Sözler ağızdan ağıza ağızdan dolma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ağızdan kapmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
TEVATÜREN — Ağızdan ağıza yayılarak. Tevatür suretiyle … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. Yeni doğurmuş memelilerin ilk sütü 2. is., ğzı, anat. 1) Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk 2) Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü Küçük bir ağız. 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dolaşmaq — f. 1. Dolaşıq düşmək, pırtlaşmaq, bir birinə qarışmaq. Saçları dolaşdı. İp dolaşıb. 2. Dolanmaq, sarılmaq, ilişmək. Hərçəndi oynamaq ona yaraşır; Siyah zülfü qamətinə dolaşır. Aşıq Hüseyn. Ayı zənciri ilə ağaca dolaşıb dartınır və bağırırdı. S. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağızbaağız — z. 1. Tamam, lap dolu, ləbələb, ağzına qədər. Qab ağızbaağız doludur. Qazanı ağızbaağız doldurmaq. Teatrın zalı ağızbaağız camaatla doludur. – Gecə isə çənlər ağızbaağız neftlə dolardı. H. S.. 2. Ağızdan ağıza, bir ağızdan o birisinə keçərək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kabala — 1. is., İng. cabala 1) Doğaüstü varlıklarla ilişki kurma sanatı 2) din b. Yahudilerde, yazılı olarak konulmuş olan Tanrı kanunlarının yanında, ağızdan ağıza geçen din buyruklarının, İbrani felsefesinin ve efsane yazılarının tamamı 3) din b. Bu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
menkul — sf., lü, esk., Ar. menḳūl 1) Bir yerden bir yere taşınabilen (mal) 2) Ağızdan ağıza geçerek gelmiş, söylenegelmiş Kerameti kendinden menkul şeyhler gibi bu armağanlar onların eksik olan kabiliyetlerinin bir çeşit icazeti oluyor. H. Taner 3) is.,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pasaparola — is., ask., İt. passa parola Bir birliğe verilen ve ağızdan ağıza bütün askerlere yayılan emir … Çağatay Osmanlı Sözlük