- ağız
- 1. is.
Yeni doğurmuş memelilerin ilk sütü2. is., -ğzı, anat.1) Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk2) Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü
Küçük bir ağız.
3) Kapların veya içi boş şeylerin açık tarafıAğızları kopmuş bir çay takımının arasına gizlenmiş, koyu renkli bir cildi oradan alarak bana uzattı.
- H. R. Gürpınar4) Bir akarsuyun denize veya göle döküldüğü yer, munsapÇay ağzı.
5) Koy, körfez, liman, yol vb. yerlerin açık yanıKörfezin ağzı. Yol ağzında.
6) Birkaç yolun birbirine kavuştuğu yer, kavşak7) Kesici aletlerin keskin tarafıÇelik ağızlı, küçük gül makasını kâğıdından çıkardı.
- R. H. Karay8) db. Bir dilin sınırları içinde, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliğiAnlaşılmaz, garip köylü ağızlarıyla konuşuluyordu.
- S. F. Abasıyanık9) Üslup, ifade özelliğiErtesi günü bazı gazeteler bu haberin bir noktasını yarı resmî bir ağızla tekzip ettiler.
- T. Buğra10) Uç, kenarTopun ağzında. Uçurumun ağzında.
11) mec. Birini yanıltmak, kandırmak amacıyla dolambaçlı birtakım sözler söyleme özelliği12) müz. Bir bölge ezgilerinde görülen özelliklerin tümüBirleşik Sözler- ağızotu- ağzı bir- ağzı pek- ağzı pis- açıkağız- sarıağız- kol ağzı- kurtağzı- yol ağzıAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <- <- <- <- <- ağzından- <- <- <- <- <Look at other dictionaries:
agız — I, 43, 55, 129, 193, 195, 383; II. 6, 26, 175, 188; II I, 102, 110, 247, 257, 339 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — (Ağdam, Qax, Şəki, Zaqatala, Zərdab) 1. qaramalın doğandan sonra ilk südü (Şəki, Zaqatala). – Ağızdan yaxşı maxara oluy (Zaqatala) 2. yeni doğan qaramalın ilk südündən bişirilən yemək (pendir kimi olur) (Ağdaş, Qax, Şəki, Zərdab). – Bi qazan ağız … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağız bağı yapmak — ağız bağı oluşturulduktan sonra kancaya bağlı herhangi bir halatın kayıp çıkmasını engellemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağız-burun — is. dan. Surət, sifət. // Zahiri görünüş, görkəm. <Pası:> Ucqardakı ağzıburnu hisli kaha kimindir? S. R.. ◊ Ağız burun bəhəm eləmək – təşəxxüslənmək, özünü çəkmək, həddini aşmaq, başa çıxmaq, qudurmaq. <Salamov:> . . Sən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız bağı — is., den. Bir kancanın ağız bölümüne ince bir halatı birkaç kez sıkıca dolayarak oluşturulan çıkıntı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ağız bağı yapmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağız dalaşı — is. Ağız kavgası ... heyecanlar, ağız dalaşları içinde oynanan kâğıt, tavla oyunlarına da pek hor bakmamak lazımdır. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağız kalabalığı — is. Birbirini tutmayan gereksiz sözler Hem ellerindekilerini asıyor hem de ağız kalabalığıyla alt kata bir şeyler söylüyordu. H. R. Gürpınar Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ağız kalabalığına getirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağız ünsüzü — is., dbl. Boğumlanma yeri ağız olan ve ciğerlerden gelen havanın geniz yoluna kaymadan ağız boşluğundan geçmesi ile oluşan ünsüz b, c, ç, d, f, g, ğ, j, k, l, r, s, ş … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağız ağıza — zf. Ağzına kadar, tamamen Ardiyeler ağız ağıza dolmuştu. S. F. Abasıyanık Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük