- çatık kaşlı
- sf.
Kaşları birbirine çok yakın ve çatık olan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kaşlı — sf. Herhangi bir nitelikte kaşı olan Çatık kaşlı adam. İnce kaşlı kadın. Kaşlı yüzük. Birleşik Sözler kaşlı gözlü çatık kaşlı dört kaşlı kalem kaşlı samur kaşlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatık kaşlılık — is., ğı Çatık kaşlı olma durumu Bunca çatık kaşlılık arasında bilgelik nasıl barınabilir? T. Uyar … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatık — sf., ğı Çatılmış olan O çatık kara kaşlı, al yanaklı hanımın kucağına oturmak lazım gelmişti. Y. K. Karaosmanoğlu Birleşik Sözler çatık çehre çatık kaş çatık surat çatık yüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaygaracı — sf. Gerekli gereksiz çok bağırıp çağıran Annesi gibi çatık kaşlı ve yaygaracı değildi. Halikarnas Balıkçısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
KAREN — (C.: Akrân) Ok mahfazası. * Kılıç. * Ok. * İki deveyi biribirine çattıkları ip. Başka deveye çatılmış deve. * Çatık kaşlı olmak. * Yakınlık mânâsına mastar. * Necid ahâlisinin mikâtı olan mevzi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MAKRUN — (Karn. dan) Ulaşmış. Kavuşmuş. Yakın. * Müsaadeye mazhar. * Çatık kaşlı olmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük