- çayır mantarı
- is., bit. b.
Şapkasının alt yüzü ince dilimli, zehirli de olabilen mantar türlerinin ortak adı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çayır — is. 1) Üzerinde gür ot biten düz ve nemli yer Çocukların neşesi birdenbire sönmüş, çayıra bir eski mezarlık sükûtu çökmüştü. R. N. Güntekin 2) Böyle yerde biten ot Birleşik Sözler çayırgüzeli çayır kuşu çayır mantarı çayırmelikesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantar — is., bit. b., Rum. 1) Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel bitkilerin genel adı (Fungi) Çayır mantarı. 2) Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi,… … Çağatay Osmanlı Sözlük