mantar

is., bit. b., Rum.

1) Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel bitkilerin genel adı (Fungi)

Çayır mantarı.

2) Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi, cankurtaran yeleği, ayakkabı tabanı ve daha birçok şeyin yapımında kullanılan, su geçirmeyen, meşe ağacı tabakası

İpek çorap ve altı mantar iskarpin giymeyen kadınlar âdeta sınıf dışı ve eski biçim insanlardır.

- H. E. Adıvar

3) Bu tabakadan yapılan şişe tapası

4) Kaldırıma araçların park edilmesini engellemek amacıyla zemine gömülmüş mantar biçiminde beton yükselti

5) Çocukların özel tabanca ile patlattıkları barutlu madde

6) Balık ağlarını su yüzünde tutmaya veya olta sarmaya yarayan mantar parçası

7) Hayvanların burun ucu

8) argo Uydurma söz, yalan

9) tıp Mantar hastalığı

Birleşik Sözler

- mantar ağacı

- mantar bilimi

- mantar çorbası

- mantardoğuran

- mantarhane

- mantar hastalığı

- mantar kent

- mantar meşesi

- mantar özü

- mantar tabakası

- mantar tabancası

- akmantar

- kök mantar

- ağaç mantarı

- çayır mantarı

- çörek mantarı

- horoz mantarı

- kav mantarı

- keçi mantarı

- koyun mantarı

- kurt mantarı

- kuzu mantarı

- kültür mantarı

- pas mantarı

- sığır mantarı

- sinek mantarı

- taş mantarı

- yer mantarı

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- mantar atmak

- mantar gibi (yerden) bitmek

- mantara basmak