- çekişmeli
- sf.
1) Çekişmeye yol açan2) zf. Sert, çetin, zorlu bir biçimde
Maç çok çekişmeli geçti.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Maç çok çekişmeli geçti.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
fırtınalı — sf. 1) Çok rüzgârlı Karlı, fırtınalı gecelerde bu serviler inilder, haykırır. M. Ş. Esendal 2) mec. Çok tartışmalı, çekişmeli, gürültülü, karışık O kadar fırtınalı bir maziden sonra istikbalde söneceğinize inanmaktan uzağım. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıran kırana — sf. 1) Çok mücadeleli, çekişmeli (kavga, güreş, maç) Kıran kırana bir güreş bitmişti. T. Buğra 2) zf. Acımaksızın, öldürürcesine … Çağatay Osmanlı Sözlük
yediemin — is., huk., Ar. yed + emīn Birden çok kişi arasında hukuki durumu çekişmeli olan bir malın, çekişme sonuçlanıncaya kadar emanet olarak bırakıldığı kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük