çıplak

sf., -ğı

1) Üstünde bulunması gereken giysi, örtü vb. bulunmayan, üryan, nü, cıbıl, cıbıldak

Kız, çıplak tabanlarını bozuk yolda şaplata şaplata köyün içerisine doğru uzaklaştı.

- E. E. Talu

2) Saçsız (baş)

3) Üzerinde yeşillik olmayan (arazi)

Irmağın başında kocaman, çıplak bir tek kavak vardı.

- H. E. Adıvar

4) İçinde gerekli eşya bulunmayan

Ankara tepelerinin birinde, boz renkli bir binanın çıplak ve dar bir odasında onunla karşı karşıyayız.

- Y. K. Karaosmanoğlu

5) is. Soyunmuş durumda olan vücudun resmi, nü

6) mec. Yoksul (kimse)

Askerliğini yapmamış, beş parasız, çıplak bir Cemal'in nesi vardı evlenilecek?

- N. Cumalı

7) mec. Yalın, süssüz

Çıplak bir anlatım.

8) mec. Olduğu gibi, apaçık

Birleşik Sözler

- çıplak alev

- çıplak at

- çıplak maden

- çıplak mülkiyet

- çıplak resim

- çıplak tohumlular

- çıplak ücret

- çıplaklar kampı

- baldırı çıplak

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- çıplak gözle