damğa — is. 1. Atların və başqa heyvanların dərisi üzərinə qızdırılmış dəmirlə vurulan nişan. Damğa basmaq (vurmaq) – bax damğalamaq 1 ci mənada. Çəpərimə girib, – deyə bəy rəiyyətə badalaq gəldi, rəiyyət öküzünün, atının və danasının buduna damğa vurub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Damga resmi — Taxation in the Ottoman Empire Taxes … Wikipedia
damga vurmak — 1) damgalamak 2) mec. iz bırakmak Belli semtler, yüzyıllar boyu, oraların sakinlerine belli bir damga vurmuş gibidirler. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
damga yemek — (bir kimse) biri kötü bir yargıya veya nitelenmeye uğramak Şiirlerini bir araya toplayan bir kitap yüzünden kızıl bir damga yemiş. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
DAMGA — Bir şeyin üzerine işaret veya alâmet koymak. * İşaret vurulan âlet. Mühür … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
damga harcı — is., huk., esk. Kamuya ait mal ve hizmetlere vatandaşın katkı payı olarak ödediği vergi … Çağatay Osmanlı Sözlük
damga pulu — is. Resmî işlemlerde belgelere yapıştırılan pul … Çağatay Osmanlı Sözlük
damga vergisi — is., ekon. Kişiler veya kuruluşlar arası hukuki işlemlerin geçerliliğini belgeleyen kâğıtlardan alınan vergi … Çağatay Osmanlı Sözlük
DAMGA-İ VAHDET — f. Birlik damgası. Cenab ı Hakkın birliğini gösteren delil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
damga harcı — Kamuya ait mal ve hizmetlere vatandaşın katkı payı olarak ödediği vergi … Hukuk Sözlüğü