- dangıl dungul
- zf.
1) Kaba saba, yersiz ve lüzumsuz bir biçimde2) Gelişigüzel
Bu çocuğun böyle dangıl dungul yetişmesinde ne kadar payım var diye düşünürüm.
- A. Ümit3) sf. Kaba saba
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bu çocuğun böyle dangıl dungul yetişmesinde ne kadar payım var diye düşünürüm.
- A. ÜmitÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yabani — sf. 1) Doğada yaşayan, evcil olmayan (hayvan), evcil karşıtı 2) Doğada kendiliğinden yetişen (bitki) 3) mec. Görgüsü olmayan, kaba ve hoyrat (kimse) Babası, dağdan gelme, dangıl dungul bir yabaniymiş. S. M. Alus Birleşik Sözler yabani akdiken… … Çağatay Osmanlı Sözlük