- deşik
- sf., -ği
1) Deşilmiş olan2) is. Deşilmiş yerBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
deşik
Look at other dictionaries:
deşik — is. 1. Dəlik, dərin daz çuxur. Deşiyi bərkitmək. Deşikdən siçan çıxdı. – Qaranlıq bucaqlarda taxça kimi deşiklərə düzülüb saxsı qab qaşıq, bir iki mis qab. C. M.. // Boşluq, boş yer. <Tülkü> öz heyvanlığı ilə heç bir zaman bir deşiyi olan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
deşik-deşik — sif. Çox deşiyi olan. Deşikdeşik divar. Deşik deşik kağız. Deşikdeşik eləmək – çoxlu deşik açmaq, hər yerini deşmək. Ol siçana çəngini vurdu pişik; Eylədi əndamını deşik deşik. S. Ə. Ş.. – Tikan onun <Salatının> bədənini deşik deşik etmişdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
DESİK — Dolu nesne … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
delik deşik — sf., ği Her yanı deliklerle dolu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller delik deşik aramak delik deşik etmek delik deşik olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
dəlmə-deşik — top. Öz özünə açılmış, yaxud süni surətdə əmələ gətirilmiş irilixırdalı deşiklər. Dəlmə deşiyi tutmaq. // Sif. mənasında. Dəlmə deşik divar. Dəlmə deşik yer. – <Umud:> Dədəm axşamlar nahaq təzək yandırır, tay da dəlmə deşikdəki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
delik deşik etmek — 1) bir canlının vücudunda bir araçla birçok yara, kesik açmak 2) bir şeyin her yanında delikler açmak Üst üste attığı kurşunlarla hedefin içini delik deşik etmeye başlamıştı. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
delik deşik olmak — 1) bir canlının vücudunda bir araçla birçok yara, kesik oluşmak ... düşman süngüleriyle delik deşik olmaktansa tabancasını şakağına dayayıp tetiği çekmeyi düşünüyordu. N. Cumalı 2) bir şeyin her yanı delinmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
dəlik-deşik — 1. sif. Çox deşikli, deşikdeşik. Dəlik deşik bayraqların rəngi qana boyanmışdır. S. V.. 2. top. Dəliklər, deşiklər. Dəlik deşiyini tutmaq. – <Heydər bəy:> Əgər yüz min zəhmətlə birisini dağların dəlik deşiyindən çıxartsan, bir dağarcıq, bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
delik deşik aramak — her yerde aramak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yırtıq-deşik — is. Deşilmiş, yırtılmış yer. Yırtıq deşiyini tutmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
