- dilsever
- sf.
Ana dili seven (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dilsever
Look at other dictionaries:
dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dilseverlik — is., ği Dilsever olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
sever — sf. Seven (kimse) Birleşik Sözler Almansever barışsever çiçeksever dışkısever dilsever doğasever edebiyatsever … Çağatay Osmanlı Sözlük
