diş

is.

1) Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri

2) Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri

Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı.

- S. F. Abasıyanık

3) Sarımsak dilimi, karanfil vb.nde dişe benzetilen tane

Bir diş sarımsak, iki diş karanfil.

4) Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm

5) hay. b. Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar

Birleşik Sözler

- diş ağrısı

- diş bademi

- dişbudak

- diş buğdayı

- diş-damak ünsüzü

- diş diş

- diş doktoru

- diş-dudak ünsüzü

- diş eti

- diş eti-damak ünsüzü

- diş eti-dudak ünsüzü

- diş fırçası

- diş hekimi

- diş kirası

- diş macunu

- diş otu

- diş özü

- diş plağı

- diş tababeti

- diş tabibi

- diş tacı

- diş taşı

- diş ünsüzü

- dişe diş

- dişiyle tırnağıyla

- alt diş

- damaklı diş

- kazma diş

- kesici diş

- öğütücü diş

- takma diş

- uzun diş

- üst diş

- yirmilik diş

- akıl dişi

- azı dişi

- deve dişi

- duvar dişi

- düven dişi

- ekleme dişi

- er dişi

- faredişi

- fildişi

- fil dişi

- göz dişi

- köpek dişi

- kuzu dişi

- peynir dişi

- sıçandişi

- süt dişi

- yıldızı dişi

- yirmi yaş dişi

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- diş çıkarmak

- diş açmak

- diş bilemek

- diş geçirmek

- diş geçirememek

- diş gıcırdatmak

- diş göstermek

- dişe dokunmak

- <

- dişinden tırnağından artırmak

- dişine göre

- dişine vurmak

- dişini sıkmak

- dişini sökmek

- dişini tırnağına takmak

- dişinin kovuğuna bile gitmemek

- dişleri dökülmek

- dişten tırnaktan artırmak