- diş tababeti
- is., tıp
Diş hekimliği
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
diş — is. 1) Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri 2) Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
diş hekimliği — is., tıp Diş, ağız bakımıyla ve hastalıklarıyla uğraşan tıp dalı, dişçilik, diş tababeti … Çağatay Osmanlı Sözlük
tababet — is., Ar. ṭabābet 1) Hekimlik Medeniyet buna da bir ad bulmuş, tababet hemen raporunu veriyor. A. Gündüz 2) Tıp bilgisi Birleşik Sözler diş tababeti … Çağatay Osmanlı Sözlük