- diş tabibi
- is., tıp
Diş hekimi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
diş — is. 1) Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri 2) Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
diş hekimi — is., tıp Diş, ağız bakımıyla ve hastalıklarıyla uğraşan hekim, dişçi, diş doktoru, diş tabibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
tabip — is., bi, Ar. ṭabīb Hekim Birleşik Sözler adli tabip baştabip sertabip diş tabibi … Çağatay Osmanlı Sözlük