- doğrucu
- is.
Her şeyin doğrusunu söylemeyi huy edinmiş olan kimseBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
doğrucu
Look at other dictionaries:
doğruçu — sif. Yalan sevməyən, həmişə düz danışan, düzlük sevən, düzünü deyən, həqiqətçi; həqiqət, düzgün iş tərəfdarı. Doğruçu adam. – Dövlət o qədər diqqətli və qayğıkeş olmalıdır ki, onun məmurları məhkəmə işlərində fövqəladə ədalətli, doğruçu və haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doğrucu Davut — is., du Her şeyin doğrusunu yapmayı veya söylemeyi huy edinmiş kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
düz — 1. sif. Enişi, yoxuşu, çuxuru, təpəsi olmayan, hamar (səth haqqında). Düz yer. Düz çöl. Düz meydança. Düz döşəmə. Düz taxta. 2. is. Düzən, çöl, düzəngah, düzənlik. Mil düzü. Cıdır düzü. Düzlərdə yaşayan əhali. – Cücələrim gəzə gəzə; Səhər hindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doğruculuk — is., ğu 1) Doğrucu olma durumu Gönüllü doğruculuğun o kadarı tatlı anılar edinme şanslarını büyük çapta kısıtlar. R. Erduran 2) fel. Bir insanın söz ve hareketleriyle kanaat ve inançlarının, düşünüşünün uyuşması … Çağatay Osmanlı Sözlük
harbici — is. Doğrucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
həqqani — ə. 1) Allah adamı; 2) həqiqət tərəfdarı; doğruçu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rastgu — f. düz danışan; doğruçu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sadiq — ə. 1) doğru, düz; 2) sədaqətli, vəfalı; 3) doğruçu, düzdanışan; 4) İmam Cəfərin epiteti … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əbrar — ə. 1) doğruçu adam; 2) nəcib adam; 3) müqəddəs adam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baxmaq — f. 1. Bir şeyi görmək üçün gözlərini ona dikmək, nəzərini bir şeyə dikmək, nəzər yetirmək. Şəklə baxmaq. Pəncərədən baxmaq. Diqqətlə baxmaq. Ətrafına baxmaq. Güzgüyə baxmaq. Haraya baxırsan? – Sultan bu sözlərdən sonra Bahadıra baxıb, onun bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
