- doku bozukluğu
- is., tıp
Yara, darbe, iltihap, ur vb. sebeplerle bir organda ortaya çıkan bozukluk, yıpranma, lezyon
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
doku — is., anat. 1) Bir vücudun veya bir organın yapı ögelerinden birini oluşturan hücreler bütünü, nesiç 2) mec. Bir bütünün yapısı ve özelliği Birleşik Sözler doku bilimi doku bozukluğu bağ doku bağlantı doku besi doku büyütken doku … Çağatay Osmanlı Sözlük
bozukluk — is., ğu 1) Bozuk olma durumu 2) Bozuk para Birleşik Sözler ağzı bozukluk başıbozukluk delibozukluk beslenme bozukluğu davranış bozukluğu doku bozukluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
enfarktüs — is., tıp, Fr. infarctus Bir organda, bir atardamarın, doku bozukluğu sonucu kan pıhtısı ile tıkanması Kalp enfarktüsü. Akciğer enfarktüsü … Çağatay Osmanlı Sözlük
lezyon — is., tıp, Fr. lésion Doku bozukluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
sekel — is., tıp, Fr. séquelle Bir hastalıktan sonra yerleşip kalan işlev veya doku bozukluğu Kırık ve çıkık sekellerine kaplıca yararlıdır … Çağatay Osmanlı Sözlük
yıpranma — is. 1) Yıpranmak işi 2) tıp Doku bozukluğu Birleşik Sözler yıpranma payı … Çağatay Osmanlı Sözlük