dokulu
Look at other dictionaries:
besi dokulu — sf. Besi dokusu olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
dirim konisi — is., bit. b. Gelişme durumundaki fidan veya yaprakların sürgen dokulu ucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kozalak — is., ğı, bit. b. 1) Koza 2) bit. b. Kozalaklıların, genellikle dibi yuvarlak, tepesi koni biçiminde ve odunsu dokulu meyvesi Kozalaklar çıtırdıyor çamlarda... Z. Selimoğlu 3) hlk. Olmamış, kuru, ham meyve 4) esk. Bal mumu üzerine basılmış mührün… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ozuga — is., bit. b. Tropikal Afrika ve ormanlık alanlarda yetişen ince dokulu bir ağaç türü (Saccoglottis gabonensis) … Çağatay Osmanlı Sözlük
örümceksi — sf. Örümcek ağı gibi ince ve seyrek dokulu olan Birleşik Sözler örümceksi zar … Çağatay Osmanlı Sözlük
örümceksi zar — is., anat. Beyni ve omuriliği örten sert zar ile ince zar arasında bulunan ağ gibi ince, seyrek dokulu zar … Çağatay Osmanlı Sözlük
sabahyıldızı — is., bit. b. Afrika da yetişen sert ve kaba dokulu, turuncu sarı renkli ağaç (Nauclea didemichii) … Çağatay Osmanlı Sözlük
