dünya

is., gök b., Ar. dunyā

1) Güneşe yakınlık bakımından üçüncü gezegen, yer, yerküre, yer yuvarı, yer yuvarlağı, acun

2) Dış, çevre, ortam

Biz dünyadan ayrı yaşarken dünya epey değişmiş.

- H. C. Yalçın

3) İnançları bir olan ülke veya insanlar topluluğu

Batı dünyası. Doğu dünyası.

4) Meslek veya iş birliği içinde bulunma, camia

Ressamlar dünyasında onun yeri ayrıdır.

5) zm. Elgün, herkes

6) mec. Duygu, düşünce ve hayal âlemi

Köprüye kadar kendi dünyaları içinde ne tatlı, ne özlü konuşurlardı.

- Y. Z. Ortaç

Birleşik Sözler

- dünya âlem

- dünyaevi

- dünya görmüş

- dünya görüşlü

- dünya görüşü

- dünya güzeli

- dünya kelamı

- dünya malı

- dünya nimeti

- dünya penceresi

- dünyanın sonu

- darıdünya

- dış dünya

- Eski Dünya

- fâni dünya

- iç dünya

- öbür dünya

- ölümlü dünya

- öteki dünya

- üçüncü dünya ülkeleri

- yalancı dünya

- yalan dünya

- yenidünya

- Yeni Dünya

- basın dünyası

- geçim dünyası

- magazin dünyası

- sanat dünyası

- ümit dünyası

- yeraltı dünyası

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- <

- <

- dünya başına yıkılmak

- dünya bir araya gelse

- dünya bir, işi bin

- dünya durdukça durasın!

- dünya gözü ile görmek

- <

- dünya kadar

- dünya kelamı etmek

- dünya malı dünyada kalır

- dünya ölümlü, gün akşamlı

- dünya Süleymana bile kalmamış

- dünya tükenir, yalan tükenmez

- dünya varmış

- dünya yıkılsa umurunda değil

- dünya yüzü görmemek

- dünyada tasasız baş bostan korkuluğunda bulunur

- dünyadan elini eteğini çekmek

- <

- dünyadan haberi olmamak

- dünyalar birinin olmak

- dünyanın dört bucağı

- dünyanın (bir şey) -i

- <

- dünyanın öbür ucu

- dünyanın ucu uzundur

- dünyanın tadını çıkarmak

- dünyasından geçmek

- dünyaya gelmek

- dünyaya getirmek

- <

- <

- dünyayı anlamak

- dünyayı ben yarattım havasında olmak

- dünyayı ben yarattım demek

- dünyayı gözü görmemek

- dünyayı haram etmek

- dünyayı sel bassa ördeğe vız gelir

- dünyayı tozpembe görmek

- dünyayı tutmak

- <