- dünya kelamı
- is.
Tanrı sözünden başka söz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dünya kelamı etmek — 1) konuşmak 2) konuşulmaması gereken yerde konuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
dünya — is., gök b., Ar. dunyā 1) Güneşe yakınlık bakımından üçüncü gezegen, yer, yerküre, yer yuvarı, yer yuvarlağı, acun 2) Dış, çevre, ortam Biz dünyadan ayrı yaşarken dünya epey değişmiş. H. C. Yalçın 3) İnançları bir olan ülke veya insanlar… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kelam — is., esk., Ar. kelām 1) Söz Mecliste arif ol kelamı dinle / El iki söylerse sen birin söyle. Karacaoğlan 2) Söyleyiş biçimi, söyleme 3) din b. Tanrı nın varlığını ve İslam dininin doğruluğunu konu edinen bilim Birleşik Sözler Kelamıkadim… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bülbül kesilmek — bir etki veya baskı altında çokça konuşmak Ağzından dünya kelamı çıkmayan kadın kadıncık bazı bayanlar birdenbire bülbül kesildiler. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük