Başı yine yere eğik, sol kolu yine kalçasındaydı.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eğik düzlem — is., fiz. Bir cismi yükseğe çıkarmak için gerekli gücü ayarlamada kullanılan eğik, düz yüzey … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğik yazı — is. Üstten sağa doğru eğik olan basım harfi, yatık yazı, italik … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğik biçme — is., mat. Ekseni tabanına dikey olmayan biçme … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğik çizgi — is. 1) Düz olmayan çizgi 2) Yan yana yazılan dizeler, kelime grupları ve cümle ögeleri, adres yazarken kapı numarası ile daire numarası vb.nin arasına konulan noktalama işareti (/) 3) mat. Bölme işlemini gösteren işaret … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğik silindir — is., mat. Ekseni tabanına dikey olmayan silindir … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÂİL — Eğik. Bir tarafa eğilmiş. Eğri. * Meyilli. Hevesli. İstekli. * Düşkün. * Benzer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜCEC — Eğik ve dönük … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜRECHAN — Eğik ve eğri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çapraz — sf., Far. çep + rāst 1) Eğik olarak birbiriyle kesişen 2) İki taraflı, karşılıklı Çapraz ateş. 3) zf. Eğik bir biçimde Boynuna çapraz astığı tüfeğini yokladı. S. Kocagöz 4) is. Bir tür olta iğnesi 5) is., hlk. Kopça, düğme 6) is., sp. Güreşte… … Çağatay Osmanlı Sözlük
denizlik — is., ği 1) Kayıklarda bordayı aşan dalgaların içeriye girmesine engel olan eğik tahta 2) Denize girerken kullanılan kadın mayosu 3) mim. Pencerelerin altında, içte ve dışta yapılarak suların duvar içine sızmasını veya duvar yüzeyinde yayılmasını… … Çağatay Osmanlı Sözlük
