- eğik düzlem
- is., fiz.
Bir cismi yükseğe çıkarmak için gerekli gücü ayarlamada kullanılan eğik, düz yüzey
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eğik — sf., ği 1) Yatay bir çizgi veya düzlemle açı oluşturacak biçimde olan, yalman, mail, şev 2) Eğilmiş olan, dik veya düz olmayan 3) Bükülmüş Başı yine yere eğik, sol kolu yine kalçasındaydı. Ö. Seyfettin 4) is., mat. Dik veya paralel olmayan doğru… … Çağatay Osmanlı Sözlük
düzlem — sf. 1) Üzerinde girinti ve çıkıntı olmayan, düz, yassı 2) is., mat. Üzerine, kesişen iki doğrunun her noktasının dokunması gereken yüzey, müstevi 3) is., mec. Ortam Böyle bir anlaşma var, hem ulusal hem uluslararası düzlemde sessiz bir anlaşma. T … Çağatay Osmanlı Sözlük
şaryo — is., Fr. chariot 1) Bir aletin veya aracın hareketli parçası 2) Yazı makinesinin kâğıt takılan, tuşlara vuruldukça ilerleyen bölümü 3) ask. Bazı avcı uçaklarının kalkışını sağlayan fırlatma düzeni 4) Bir eğik düzlem boyunca arabaların taşınmasını … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğiklik — is., ği 1) Eğik olma durumu, eğim, yamukluk, meyil 2) gök b. Bir gök cisminin içinde hareket ettiği düzlem ile yörünge düzlemiyle belirtilmiş herhangi bir düzlem arasındaki açı … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğilme — is. 1) Eğilmek işi İstese bile kendisini veremiyor, belirsiz bir tiksinti o yöne eğilmesini engelliyordu. A. İlhan 2) mat. Bir doğrunun, bir başka doğruya veya düzleme göre eğik olması 3) fiz. Yerin manyetik alanında bulunan serbest mıknatıslı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
üç düzlemli — sf., geom. İki düzlem kesiştikten sonra üçüncü bir düzlemi eğik olarak kestiğinde ortaya çıkan (açı) … Çağatay Osmanlı Sözlük