- elebaşı
- is., -nı
1) Oyunda arkadaşlarına baş olan çocuk2) Kötü, olumsuz iş veya hareketlerde önder olan kimse, sergerde
Beni elebaşı olmak üzere gösterip incitici hücumlardan kurtuluyorlar.
- A. Rasim
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
elebaşı
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
elebaşılık — is., ğı Elebaşı olma durumu, sergerdelik Kendi kişiliğimin bugün henüz böyle bir elebaşılığa yatkın olmadığını görebilecek kadar da gerçekçiyim. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
sergerde — is., esk., Far. ser + gerde Kötü, olumsuz işlerde elebaşı … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş tutmak — (bir yere) elebaşı olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
serkerde — (F.) [ ﻩدﺮﮐﺮﺱ ] 1. lider, baş. 2. elebaşı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
SERGERDE — f. Kötü işlerde elebaşı olan. * Başı bozuk. * Reis … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
