- eli bayraklı
- sf.
Şirret, edepsiz, kavgacı (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eli bayraklı
Look at other dictionaries:
bayraklı — sf. Bayrağı olan, üzerine bayrak çekilmiş bulunan (yer) Birleşik Sözler eli bayraklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
el — 1. is., anat. 1) Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk. Z. O. Saba 2) Sahiplik, mülkiyet Elden çıkarmak. Elimdeki bütün parayı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
