el

1. is., anat.

1) Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü

El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk.

- Z. O. Saba

2) Sahiplik, mülkiyet

Elden çıkarmak. Elimdeki bütün parayı bu eve yatırdım.

3) Kez, defa

4) İskambil oyunlarında oynama sırası

5) İskambil oyunlarında her bir tur

6) Yönetim, baskı, etki

Bu topraklar düşman elinden kurtarıldı.

7) Bazı nesne ve araçların tutmaya yarayan bölümü

Kapı eli.

Birleşik Sözler

- el alışkanlığı

- el altında

- el altından

- el arabası

- el ayası

- elbasan tavası

- el bezi

- el birliği

- el bombası

- el çabukluğu

- el çantası

- el değirmeni

- el değmemiş

- el duşu

- el ele

- el emeği

- el erimi

- el erki

- elezer

- el falı

- el feneri

- el freni

- el havlusu

- el ilanı

- el işçiliği

- el işi

- el kantarı

- el keseri

- el kılavuzu

- el kiri

- el kitabı

- el oltası

- elöpen

- el sabunu

- el sanatları

- el sözlüğü

- el şakası

- el tası

- el telefonu

- el telsizi

- el topu

- el ulağı

- el uzluğu

- el yatkınlığı

- el yazısı

- el yazması

- el yordamı

- elde bir

- eli açık

- eli ağır

- eli ayağı düzgün

- eli bayraklı

- elibelinde

- eli belinde

- eli bol

- eli boş

- eliböğründe

- eli böğründe

- eli çabuk

- eli dar

- eli geniş

- eli hafif

- eli koynunda

- eli kulağında

- eli mahkûm

- eli maşalı

- elimsende

- eli selek

- eli sıkı

- eli sopalı

- eli şakağında

- eli yatkın

- eli uz

- eli uzun

- eli yatkın

- eli yordamlı

- eli yüzü düzgün

- eline ağır

- eline ayağına çabuk

- eline çabuk

- elinin körü

- bir el

- art elden

- havvaanaeli

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- el açmak

- el almak

- el atmak

- el ayak (veya el etek) çekilmek

- el ayak çekmek

- el bağlamak

- el basmak

- el bebek gül bebek

- el bende!

- el çekmek

- <

- el çırpmak

- el değiştirmek

- el dokunulmamak

- el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz

- el el üstünde oturmak

- el elde baş başta

- el elden kalmaz, dil dilden kalmaz

- <

- el eli yıkar, iki el yüzü

- el el ile, değirmen yel ile

- <

- el ermez, güç yetmez

- el etek öpmek

- el etek tutmak

- el etmek

- el kadar

- el kaldırmak

- el katmak

- el koymak

- el öpenlerin çok olsun!

- el öpmek

- el öpmekle ağız aşınmaz

- <

- el pençe durmak

- el sıkmak

- el sürmemek

- el tazelemek

- el terazi göz mizan

- el tutmak

- el uzatmak

- el üstünde tutmak

- el vergisi, gönül sevgisi

- el vermek

- el vurmamak

- el yarası onulur, dil yarası onulmaz

- el yıkamak

- <

- elde avuçta (bir şey) kalmamak

- elde etmek

- elde kalmak

- elde olmamak

- elde tutmak

- eldeki yara, yarasıza duvar deliği

- elden ağza yaşamak

- <

- <

- elden çıkarmak

- elden çıkmak

- elden geçirmek

- elden gel!

- elden geldiği kadar

- elden gelmemek

- elden gitmek

- elden kaçırmak

- elden kaçmak

- elden ne gelir?

- ele alınır

- ele alınmaz

- ele almak

- ele avuca sığmamak

- ele bakmak

- ele geçirmek

- ele geçmek

- ele gelmek

- ele vermek

- eli alışmak

- eli altında olmak

- eli armut devşirmek

- <

- eli ayağı (veya eli kolu) bağlı olmak

- <

- eli ayağı dolaşmak

- eli ayağı titremek

- <

- eli aza varmamak

- eli boş çıkmak

- <

- eli boş gelmek

- eli değmek

- eli dursa ayağı durmaz

- eli ekmek tutmak

- eli eline değmemek

- <

- eli ermez gücü yetmez

- eli genişlemek

- eli gitmek

- eli harama uzanmak

- eli işe yatmak

- eli kalem tutmak

- eli kırılmak

- eli kırılsın!

- <

- eli kurusun!

- eli olmak

- eli para görmek

- eli silah tutmak

- <

- eli yatmak

- elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi

- elinde avucunda nesi varsa

- <

- elinde büyümek

- elinde kalmak

- elinde olmak

- elinde olmamak

- elinde tutmak

- elinde ... var

- elinden almak

- elinden bir iş (veya şey) gelmemek

- elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak

- ... elinden çıkmak

- elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak

- elinden geleni yapmak

- elinden gelmek

- elinden hiçbir şey kurtulmamak

- elinden iş çıkmamak

- elinden iyi iş gelmek

- elinden kan çıkmak

- elinden kurtulmak

- elinden tutmak

- eline almak

- <

- eline ayağına üşenmemek

- eline bakmak

- eline doğmak

- eline düşmek

- eline erkek eli değmemiş olmak

- eline eteğine doğru

- eline eteğine sarılmak

- eline fırsat geçmek

- eline geçmek

- eline kalmak

- eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık

- eline su dökemez

- eline tutuşturmak

- eline yüzüne bulaştırmak

- elini arı kovanına sokmak

- <

- elini ayağını öpeyim

- <

- elini çabuk tutmak

- <

- elini kalbine (veya vicdanına) koyarak

- <

- elini kolunu bağlamak

- elini kolunu sallaya sallaya gelmek

- elini kolunu sallaya sallaya gezmek

- elini kulağına atmak

- elini oynatmak

- <

- elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak

- elini sürmemek

- <

- elini uzatmak

- elini veren kolunu alamaz

- <

- elinin hamuruyla erkek işine karışmak

- elinin tersiyle çarpmak

- elinin tersiyle itmek

- elinle ver, ayağınla ara

- eliyle koymuş gibi

- elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak

- elle tutulur

- <

- elle tutulur tarafı olmamak

- eller yukarı!

- ellerde gezmek

- ellerim yanıma gelsin

- ellerin dert görmesin

2. is.

Yabancı, yakınların dışında kalan kimse

Kâtip benim ben kâtibin el ne karışır!

- Halk türküsü

Birleşik Sözler

- el adamı

- el âlem

- elgün

- el kapısı

- elkızı

- eloğlu

- yedi kat el

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- el ağzına bakan, karısını tez boşar

- el arı düşman gayreti

- el beğenmezse yer beğensin

- el elin aynasıdır

- el elin eşeğini türkü çağırarak arar

- el elin nesine, gülerek gider yasına

- el eliyle yılan tutulur

- el için ağlayan gözden olur

- el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer

- el için yanma nara, yak çubuğunu bak keyfine

- el ile gelen düğün, bayram

- el iyisi olmak

- el kazanıyla aş kaynamaz

- el kazanıyla aş kaynatmak

- el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

- elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz

- elden vefa, zehirden şifa

- ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı

- elin ağzı torba değil ki büzesin

3. is.

1) Ülke, yurt, il

Çöller, Yemen ellerinden betermiş.

- A. Gündüz

2) Halk, ahali

3) hlk. Oba, aşiret

Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir.

- Dadaloğlu

Birleşik Sözler

- yad el

- gurbet eli

- Türk eli

- yad eller

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

- elde bulunan beyde bulunmaz