- emaneten
- zf., Ar. emāneten
Emanet olarak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
emaneten
Look at other dictionaries:
emâneten — (A.) [ ﺔﻥﺎﻡا ] emanet olarak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
EMANETEN — Emanet yoluyla, emanet olarak. * Bir resmî daire tarafından bizzat, ihale şeklinde ve iltizam suretiyle olmayarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İARE — Emaneten vermek. Bir malın kullanılmasından karşılık istemiyerek meccanen başkasına vermek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İSTİDA' — (Vedâ . dan) Bakılmak üzere emaneten bir kimseye bir şey bırakmak. Bir malı emaneten bir yere bırakmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ARİYETEN — İğreti olarak, emâneten mânasında kullanılır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUDA' — Fık: Emâneten kendine bir şey bırakılan kimse. * Serkeş ve oynak olmayıp, mazlum ve sâkin olan at … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜSTEAR — (Ariyet. den) Kendi malı olmayan, iğreti alınmış, emâneten alınmış olan. * Kendini belli etmemek için kullanılan takma bir isim … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İARETEN — İare olarak. Emaneten … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
