- emanetullah
- is., esk., Ar. emānetullah
Sığıntı, yetim ve öksüz çocuk
Kızları, damatları araya girdiler. Ne de olsa bu, bir emanetullahtı. Onu gece yarısı sokağın ortasına atıvermek yakışık almazdı.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
emanetullah
Look at other dictionaries:
emanet — is., Ar. emānet 1) Birine geçici olarak bırakılan ve teslim alınan kişice korunması gereken eşya, kimse vb., inam, vedia Emaneti olanlar burada her vakit bunlarla ilgilenecek bir çırak bulurlar. S. Birsel 2) Bir kimse ile birine gönderilen şey… … Çağatay Osmanlı Sözlük
