- emici
- is.
Emme işini yapan kimse veya şeyBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
emici
Look at other dictionaries:
emici kıllar — is., ç., bit. b. Bitkilerin köklerinde bulunan ve topraktaki besin maddelerini emip beslenmelerine yarayan tek hücreli uzantılar, emici tüyler … Çağatay Osmanlı Sözlük
emici tüyler — is., ç., bit. b. Emici kıllar … Çağatay Osmanlı Sözlük
АФГАНИСТАН — (офиц. Доулат э Падэшахи е Афганистан) гос во на Ср. Востоке. Граничит на С. (на протяжении 2 368 км) с СССР, на З. с Ираном, на Ю. и Ю. В. с Пакистаном, на С. В. с КНР. Площ. 650 тыс. км2. Нас. 13 млн. чел. (на 1959), в т. ч. св. 7 млн. афганцев … Советская историческая энциклопедия
akarlar — is., ç., bit. b. Gövdeleri halkasız, başları göğüsle birleşik, ağız yapıları ısırıcı, sokucu veya emici örümceğimsiler takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
çift kanatlılar — is., ç., hay. b. Sinekler gibi iki kanadı olan ve emici ağızları bulunan böcekler takımı, iki kanatlılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
emicilik — is., ği Emici olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
hortumlu böcekler — is., ç., hay. b. Eş kanatlıları, yarım kanatlıları, tahtakurularını içine alan, kan veya öz su emici birçok asalak türü bulunan böcekler topluluğu (Rhynchota) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıl — is. 1) Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı 2) Keçi tüyü 3) sf. Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan Kıl kilim. Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek. H. Türküsü 4) sf … Çağatay Osmanlı Sözlük
kılcal kök — is., bit. b. Ana kök, saçak kök ve yan köklerden çıkan ikincil, üçüncü kökler üzerinde bulunan ince kıl şeklindeki emici kök parçaları … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurutma kâğıdı — is. Yazıda mürekkebin ıslaklığını gidermek için kullanılan nem emici bir tür kâğıt … Çağatay Osmanlı Sözlük
