- emretme
- is.
Emretmek işi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
emretme
Look at other dictionaries:
otorite — is., Fr. autorité 1) Yaptırma, yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velayet Sakarya zaferi ile gazi ve müşir Mustafa Kemal Paşa tam otoritesini elde etmiştir. F. R. Atay 2) Siyasi veya idari güç 3) mec. Çalışmalarıyla … Çağatay Osmanlı Sözlük
otoriteli — sf. Emretme, yaptırma gücüne sahip olan (kimse), otoriter Gruba yaklaşan Saniye Hanım otoriteli bir duruşla söze karıştı. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
İSTİNHAZ — Bir kimseye bir iş için kımıldamamasını emretme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
