en

en
1. is., hlk.
Hayvanlara veya eşyaya vurulan damga, işaret
2. zf.
Başına geldiği sıfatların üstün derecede olduğunu gösteren kelime

Avucumu yumduğum zaman ailemin en kuvvetli erkekleri bile parmaklarımı açamazlardı.

- R. N. Güntekin
Birleşik Sözler
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
3. is.
Bir yüzeyde boy sayılan iki kenar arasındaki uzaklık, genişlik, boy, uzunluk karşıtı

Kumaşın eni. Yolun eni. Kâğıdın eni.


Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”