- alçı kalıp
- is., -bı
Bir şeyin üzerine alçı dökülerek alınan kalıp
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kalıp — is., bı, Ar. ḳālib 1) Bir şeye biçim vermeye veya eski biçimini korumaya yarayan araç İstenilen kalıplarda ve istenilen nüanslarda heykeller yapılabilir. P. Safa 2) Biçki modeli, patron 3) sf. Genellikle küp biçiminde yapılmış olan Bir kalıp… … Çağatay Osmanlı Sözlük
alçı — is. Alçı taşının pişirilip toz durumuna getirilmesinden elde edilerek yapılarda, sanatta, mimarlıkta ve dişçilikte kullanılan madde Birleşik Sözler alçı kalıp alçı levha alçıpan alçı taşı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
alçı levha — is., mim. 1) Duvarda ve tavanda düzgünlük sağlamak amacıyla iç mekânlarda kullanılan, alçı ve diğer katkı maddeleriyle sıkıştırılmış levha, alçıpan 2) Tavan süslemelerinde kullanılan ve çeşitli desenleri olan alçıdan yapılmış kalıp … Çağatay Osmanlı Sözlük
mulaj — is., Fr. moulage 1) Bir şeyin bal mumu, alçı vb. bir madde ile kalıbını çıkarmak için yapılan işlemlerin bütünü 2) Bu işlemler sonunda elde edilen kalıp Birleşik Sözler mulaj kâğıdı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüz kalıbı — is. İnsan yüzüne alçı dökülerek alınmış kalıp … Çağatay Osmanlı Sözlük