esprili

esprili
sf.
1) Esprisi olan

Kısa ve esprili sunuşlarını bizzat kendi yapardı.

- H. Taner
2) Espri yapma niteliğini taşıyan (kimse)

Esprili bir zat, insan üç kere ölür demiş: Bir kere memur olunca, bir kere evlenince, bir kere de eceli ile!

- H. Taner

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • nükteli — sf. Nükte ile süslenmiş, nüktesi olan, esprili Hazırcevap ve nükteli sözler söylemek şöhretini kazanmış. A. Ş. Hisar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”