- eşekoğlueşek
- is., -ği, argo
Hakaret içeren bir sövgü sözü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eşek — is., ği, hay. b. 1) Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus) 2) hlk. Odun kesme, duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa Birleşik Sözler eşek arısı eşekbaşı eşek cenneti… … Çağatay Osmanlı Sözlük
oğul — is., ğlu 1) Erkek evlat Ertesi günü kardeşimin büyük oğlu geldi. M. Ş. Esendal 2) Bazı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz Hinoğluhin. 3) Bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu Oğul arısı. 4)… … Çağatay Osmanlı Sözlük