evsiz

evsiz
sf.
Evi olmayan

Zavallı evsizler ne zaman başlarının üstünde bir dama kavuşacaklar, diye her ağızdan bir nakarat...

- H. E. Adıvar
Birleşik Sözler

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • evsiz — sif. 1. Evi, mənzili olmayan. Evsiz adam. // İs. mənasında. Evsizləri siyahıya almaq. 2. Ailəsi olmayan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • evsiz-eşiksiz — sif. Yaşayacaq yeri; evi, ailəsi olmayan. <Nazlı:> Təngə gəlmişəm. Adam evsiz eşiksiz, onun bunun küncündə nə qədər yaşayar? İ. Məlikzadə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • evsiz barksız — sf. İşsiz güçsüz, avare, başıboş …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • dərbədər — sif. <fars.> Qapı qapı gəzən, avara, yurdsuz; ev eşiyindən, yerindənyurdundan avara düşmüş. // Zərf mənasında. Ey dərbədər gəzib ürəyi qan olan çocuq! Bir loğma nan üçün gözü giryan olan çocuq! M. Ə. S.. Dərbədər düşmək (olmaq) – qapı qapı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yuvasız — sif. 1. Yuvası olmayan. Yuvasız quş. 2. məc. Yurdsuz, mənzilsiz, evsiz eşiksiz; avara, sərgərdan. Yuvasız quş – məc. yurdsuz, evsiz, sığınacaqsız adam haqqında. <Hindli qız:> Yuvasız bir quşam, elindən ayrı; Dağından, daşından, selindən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Abessive case — In linguistics, abessive (abbreviated ABESS, from Latin abesse to be distant ), caritive and privative (abbreviated PRIV) are names for a grammatical case expressing the lack or absence of the marked noun. In English, the corresponding function… …   Wikipedia

  • Homelessness — is the condition and social category of people who lack housing, because they cannot afford, or are otherwise unable to maintain, regular, safe, and adequate shelter. The term homelessness may also include people whose primary nighttime residence …   Wikipedia

  • bark — is. Ev, mülk, aile, çoluk çocuk anlamlarındaki ev bark birleşik sözünde geçen bir söz Birleşik Sözler ev bark evli barklı evsiz barksız …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • evsizlik — is., ği Evsiz olma durumu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • lanetleme — is. 1) Lanetlemek işi 2) sf. Lanetlenmiş Ben, yalnız, evsiz barksız, anasız babasız bir serseri değildim. Yurdu yad ellere geçmiş, bayrağı yırtılmış, milleti perişan olmuş, yeryüzünde ne idiği belirsiz, bir garip insan, bir lanetleme idim. Y. K.… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”